De wereld is in de ban van het coronavirus. Op vrijdag 13 maart meldde de Ethiopische regering de eerste gevallen van besmetting met het virus. Iedereen werd gewaarschuwd voorzichtig te zijn, handen te wassen en afstand te houden. Maar de maandag erna waren de waarschuwingen meer strikt en serieus. De directie van SIL stuurde een brief naar alle medewerkers dat alle geplande workshops gecanceld zijn. De Addis-staf moet zoveel mogelijk vanuit huis werken.
Op dat moment was ik nog in Arba Minch aan het werk met 14 mensen van drie taalgroepen om te helpen met de ontwikkeling van de taalboeken van groep 4. We kregen toestemming om tot vrijdag door te werken (de uitbraak was in Addis). Het leek erop dat ik in Ethiopië kon blijven en meer vanuit huis zou werken als ik terug zou komen in Addis. Maar woensdagavond kreeg ik van Wycliffe Nederland het dringende advies om terug naar Nederland te komen en mijn verlof eerder op te nemen. Inmiddels waren er ook meldingen van geweld tegen buitenlanders. Ook het geven van workshops was voor onbeperkte tijd stopgezet. Na een nacht nadenken, bidden en overleggen heb ik besloten om toch naar Nederland te reizen.
Inmiddels heb ik een ticket voor maandagnacht met Ethiopian Airlines naar Brussel en aansluitend op dinsdagmorgen heb ik een ticket van Brussel naar Amsterdam. Vandaar hoop ik dan met de trein naar Nunspeet te kunnen reizen. De TFC heeft in Vierhouten een huisje voor me gevonden waar ik voorlopig mag verblijven.
Ik hoop en bid dat het allemaal gaat lukken, de regels kunnen elk moment worden bijgesteld en aangescherpt.
Een spannende tijd voor iedereen!
Laten we buigen voor Gods troon. Hij is de Heer van ons leven.
Ik kreeg een uitspraak van Corrie ten Boom toegestuurd: “Als we het nieuws lezen, zeggen we ‘Het ergste komt nog!’ Als we de Bijbel lezen, kunnen we juichen: ‘ Het beste komt nog’!”.
Wilt u met mij bidden voor de mensen die ik hier achterlaat. De mensen zijn hier zo gewend aan een knuffel en contact, ze vinden het vreselijk om afstand te moeten houden. Soms is dat onmogelijk, de busjes zijn vol. Op veel plekken is er niet voldoende water. De medische zorg is minimaal.
Janet
De taal van je hart 
Lieve Janet,
Pfoe …pittig!!! Wat moet dat heftig voor je zijn geweest, deze beslissing te nemen. Vertrekken, mensen achterlaten. Ik bid voor je, voor Ethiopië, voor deze wereld in verwarring.
Als het goed is reis je dus vanmorgen van Brussel naar Amsterdam, daarna door naar Nunspeet. Het is hier koud, maar zonnig. Welkom in Nederland. Afspreken zal even niet gaan, maar wellicht een keer bellen? Ik wilde Agatha ook even mailen – benieuwd of zij ook al terug is. Meende dat ze rond deze periode sowieso verlof zou hebben, ook zou gaan reizen als vakantie. Wandelen meende ik.
Sterkte voor jou. Vrede toegewenst. Ik kan alleen maar bedenken hoe lastig ik het vond om weg te gaan uit Eldoret en later uit Kenya tijdens de onrust van de verkiezingen in 2008, ik was daar drie weken met vakantie, bij mijn Kenyaanse vrienden. We moesten geëvacueerd worden uit Eldoret. Ik voelde me verscheurd …
Jouw zijn in Ethiopië is intenser, omdat je er leeft en werkt. Het moet voor jou dus nog lastiger zijn mensen achter te laten…
Ik bid voor je/jullie!
Hartelijke groet,
Margje
Ik begreep van Dieke dat je veilig in Vierhouten gearriveerd bent. Fijn! En tegelijkertijd zijn daar de (terechte) zorgen over de mensen die je in Ethiopië achter hebt moeten laten. Ik hoop en bid met je mee dat de uitbraak daar beperkt zal blijven.
Sterkte met schakelen!
Sterre