Het regenseizoen is voorbij. De velden kleuren prachtig geel, het is de tijd van de Meskel bloemen. De naam van de bloem herinnert aan het Meskel feest dat de Orthodoxe kerk rond deze tijd viert.
Het is de tijd dat ook de scholen beginnen aan het nieuwe schooljaar. De tijd dus dat de leerkrachten getraind worden om de nieuwe taalboeken goed te gebruiken. Maar ik kan er niet aan meehelpen.
Want…. dit is ook de tijd dat mijn werkvergunning ieder jaar verlengd wordt. De vorige jaren ging dat redelijk soepel. Deze keer zijn er regels bijgekomen. Eerst moest ik voor een medische keuring naar een gezondheidscentrum. Van de 25 bureautjes daar heb ik er zeker 8 gezien! En gekeurd werd ik niet, ik hoefde alleen mijn handtekening te zetten dat ik gezond was. Ik was blij dat ik deze keer ook mijn master diploma voor alfabetiseringswerk kon meegeven. Om dat diploma officieel te maken moest ik het terug sturen naar Engeland. Daar moest het op verschillende plekken gestempeld worden om er zeker van te zijn dat het eerlijk verkregen is. Dat hele proces duurde vier maanden, maar het diploma was net op tijd terug om mee te kunnen met de aanvraag voor de werkvergunning. Helaas kwam er op het laatste moment nog een regel bij, er moest een brief komen dat ik als vrijwilliger in dienst ben van SIL Amerika. Dat ben ik al vijf jaar, maar nu moet dat aangetoond worden. De brief werd geschreven, maar moet ook weer officieel verklaard worden. Daarvoor moet het in Amerika naar 3 verschillende kantoren/ambassades gestuurd worden. En daar wacht ik nu op. Ondertussen mag ik niet reizen en kan ik dus ook geen trainingen geven.
Alles heeft zijn tijd…
Janet van Middendorp
De taal van je hart 