Het werk gaat door

Aan een periode van werken in Afrika is een einde gekomen. Ik wil graag iedereen bedanken die op welke manier dan ook met me hebben meegeleefd. Speciaal wil ik de GZB en Wycliffe noemen, de zendende organisaties. Daarnaast natuurlijk de thuisfrontcommissie; er zijn wisselingen geweest maar het ondersteunende werk ging door. Ik denk ook aan de deelgenoten gemeenten Heerde en Kootwijkerbroek, familie, vrienden en meelevenden.

Heel mooi was het ook om bezoek in Ethiopië te mogen ontvangen, mensen die gezien hebben hoe en waar ik leefde en werkte.

Eind september sloot ik een periode van 16 jaar in Afrika af. De eerste 6 jaar in Sudan, een korte tijd in Nederland en Engeland en daarna 9 jaar in Ethiopië. Toen ik wegging wist ik niet dat het voor zo lang zou zijn. Ik keek er naar uit, maar ik zag er ook tegenop. In die tijd werd ik bemoedigd door een gedicht, de schrijver is onbekend.

De wil van God

De wil van God zal je nooit brengen,

Waar de genade van God je niet kan houden,

Waar de armen van God je niet kunnen ondersteunen,

Waar de rijkdom van God niet in je noden kan voorzien,

Waar de kracht van God je niet kan bewaken.

Dat bemoedigde me, en terugkijkend mag ik zeggen, God heeft voorzien. Er zijn zoveel mooie momenten geweest, bijvoorbeeld als ik zag hoe de leerkrachten plezier kregen in het lesgeven of een schrijver trots zijn verhaal voorlas. Er waren ook moeilijke momenten, zoals die keer dat ik gebeld werd dat Endachaw, degene waar ik nauw samenwerkte in het kleuterprogramma in Mizan, onderweg was neergeschoten en aan zijn verwondingen was overleden.

Het laatste jaar was ook niet eenvoudig, ik hoopte nog terug te kunnen gaan om werk af te ronden maar om diverse redenen werd het steeds maar weer uitgesteld. Dat was lastig, maar toen ik in de afgelopen maand terugkeek op die hele periode zijn er zoveel dingen die ik wel mocht doen. Ik stop nu maar ik weet dat het werk doorgaat. Het werk in het taalprogramma van SIL in Ethiopië, maar ook het werk van de GZB en Wycliffe.

Wilt u dit werk blijven opdragen in het gebed? Er zijn grote zorgen in Ethiopië, wilt u bidden voor dit land, de regeringsleiders en kerkleiders?

Janet, november 2021

Advertentie

Naar Ethiopië!

Na een lange periode van onzekerheid kreeg ik begin januari toestemming om voor een maand terug te gaan naar Ethiopië. Omdat ik september dit jaar mijn werk in Ethiopië hoop af te ronden, heb ik in overleg met SIL Ethiopië en Wycliffe Nederland besloten om mij in januari officieel in Nederland te laten inschrijven.

Nu hoop ik nog wel een aantal keer terug te kunnen gaan om te werken aan een kleuterschoolprogramma in de moedertaal voor Ale en Konso. Deze eerste reis was nodig om mijn huis in Addis leeg te maken en officieel mijn werkvergunning in te leveren. In dit filmpje laat ik in het kort zien wat ik daar gedaan heb. Het was een hele intensieve periode maar ik ben dankbaar dat ik deze dingen toch zelf kon regelen.

Janet van Middendorp

Update april 2020

Geland! In Vierhouten.

Het is wel even omschakelen:

• van Ethiopië naar Nederland
• van 35 graden in Arba Minch naar -4 in de morgen in Vierhouten
• van een intensieve workshop naar de stilte van een klein huisje

Maar ik ben dankbaar voor de vele goede dingen:

• een voorspoedige reis ondanks de vreemde situatie, heel veel vluchten werden gecanceld maar ik kon reizen
• ik heb hier een heel mooi plekje waar ik tot 12 juni mag blijven wonen
• ik kan elke dag genieten van een prachtig uitzicht over de weilanden rondom het huisje
• de bossen zijn dichtbij en ik kan elke dag even wandelen
• goed internet! Ik kan communiceren met familie en vrienden overal vandaan

Er zijn ook dingen hetzelfde… de zorgen om de impact van het cononavirus en de beperkingen die dat met zich meebrengt. Ook in Ethiopië zou ik me nu moeten isoleren.

Op dit moment zijn er 24 corona patiënten gemeld in Ethiopië, de situatie is gespannen en er is grote angst voor uitbreiding. De regering geeft informatie voor preventie op tv en elk telefoontje dat je doet begint met een waarschuwing om vooral handen te wassen. Ook in Ethiopië zijn kerken gesloten en grote bijeenkomsten verboden. Mijn collega’s gaan niet meer met openbaar vervoer naar kantoor. Bij banken, kantoren en winkels zijn bij de ingang plekken om je handen te wassen.

Is dat genoeg…. we hopen en bidden dat de mensen ook voorzichtig zullen zijn als ze elkaar begroeten. Het gebrek aan water en goede gezondheidszorg is echt een punt van zorg.

Deze week las ik met collega zendelingen uit Oost Afrika Psalm 91: Wie in de schuilplaats van de Allerhoogste is gezeten, zal overnachten in de schaduw van de Almachtige.

God dank! We mogen ons bij Hem geborgen weten!

Janet

Korte update

De wereld is in de ban van het coronavirus. Op vrijdag 13 maart meldde de Ethiopische regering de eerste gevallen van besmetting met het virus. Iedereen werd gewaarschuwd voorzichtig te zijn, handen te wassen en afstand te houden. Maar de maandag erna waren de waarschuwingen meer strikt en serieus. De directie van SIL stuurde een brief naar alle medewerkers dat alle geplande workshops gecanceld zijn. De Addis-staf moet zoveel mogelijk vanuit huis werken.

Op dat moment was ik nog in Arba Minch aan het werk met 14 mensen van drie taalgroepen om te helpen met de ontwikkeling van de taalboeken van groep 4. We kregen toestemming om tot vrijdag door te werken (de uitbraak was in Addis). Het leek erop dat ik in Ethiopië kon blijven en meer vanuit huis zou werken als ik terug zou komen in Addis. Maar woensdagavond kreeg ik van Wycliffe Nederland het dringende advies om terug naar Nederland te komen en mijn verlof eerder op te nemen. Inmiddels waren er ook meldingen van geweld tegen buitenlanders. Ook het geven van workshops was voor onbeperkte tijd stopgezet. Na een nacht nadenken, bidden en overleggen heb ik besloten om toch naar Nederland te reizen.

Inmiddels heb ik een ticket voor maandagnacht met Ethiopian Airlines naar Brussel en aansluitend op dinsdagmorgen heb ik een ticket van Brussel naar Amsterdam. Vandaar hoop ik dan met de trein naar Nunspeet te kunnen reizen. De TFC heeft in Vierhouten een huisje voor me gevonden waar ik voorlopig mag verblijven.

Ik hoop en bid dat het allemaal gaat lukken, de regels kunnen elk moment worden bijgesteld en aangescherpt.

Een spannende tijd voor iedereen!

Laten we buigen voor Gods troon. Hij is de Heer van ons leven.

Ik kreeg een uitspraak van Corrie ten Boom toegestuurd: “Als we het nieuws lezen, zeggen we ‘Het ergste komt nog!’ Als we de Bijbel lezen, kunnen we juichen: ‘ Het beste komt nog’!”.

Wilt u met mij bidden voor de mensen die ik hier achterlaat. De mensen zijn hier zo gewend aan een knuffel en contact, ze vinden het vreselijk om afstand te moeten houden. Soms is dat onmogelijk, de busjes zijn vol. Op veel plekken is er niet voldoende water. De medische zorg is minimaal.

Janet

Ik zou willen dat….

De laatste tijd ben ik heel veel op reis geweest en ik maak me zorgen over al het plastic afval dat ik overal en op de vreemdste plaatsen tegenkom.

Elke boodschap die je hier doet, wordt in een plastic tasje gestopt. Vroeger gebruikten ze bananenbladeren om dingen in te pakken. Die kon je van je af gooien en die verteren wel. Maar dat is niet zo met een plastic tas. In sommige Afrikaanse landen zijn ze begonnen om de plastic tassen in te wisselen voor papieren zakken en soms staat er een boete op het dragen van een plastic tas. Dat is nog niet het geval in Ethiopië, daar worden we nog steeds geconfronteerd met bergen plastic afval. Naast de plastic tassen is ook de plastic fles veroorzaker van onverteerbaar afval. Soms liggen ze gewoon tussen het afval, maar ik kom ook creatieve creaties gemaakt van afvalflessen tegen:

Ook in ons kleuterprogramma maken we gebruik van dat “afval”. We gebruiken de flesjes als schudkoker, pion, maatbeker, container voor het tellen, enz.

Maar ik zou willen dat ook in Ethiopië de ogen geopend worden voor de grote milieuproblemen die het plastic veroorzaakt. Nu word ik nog vreemd aangekeken als ik mijn eigen tas opendoe en een plastic tas weiger. Maar ik hoop dat ook hier gewerkt gaat worden aan het verminderen van die afvalberg.

Janet

Genieten van Gods schepping

“HEERE, onze Heere, hoe machtig is Uw Naam op de hele aarde! U Die Uw majesteit getoond hebt boven de hemel.”

“Als ik Uw hemel zie, het werk van Uw vingers….”

Psalm 8 : 1 en 4a

Een kijkje in de klas

In december bezocht Janet samen met de teamleider acht scholen in Konso. Ze observeerden de taallessen in de derde klassen en bespraken na afloop met het team wat goed ging en wat nog beter kon.

Tel je zegeningen

Dankbaar kijk ik terug op weer een jaar in Ethiopië.

Ik dank God voor gezondheid en bescherming onderweg.

Ik mocht helpen bij de ontwikkeling van moedertaalboeken in Konso, Ale, Dirashe, Burji, Koreete, Mao, Gwama en Komo.

Voor vijf talen rond Konso zijn 100 leesboekjes van niveau 1 tot 4 gedrukt.

Ik kon scholen bezoeken en zien hoe het moedertaal onderwijs steeds meer een plekje krijgt in de scholen.

Leerkrachten ontvingen training in het lesgeven in de moedertaal en ik mocht het kleuterprogramma in moedertaal promoten op een ‘literacy voor iedereen’ conferentie in Oeganda.

Gezegende kerstdagen toegewenst!

መልካም ገና!    

 Janet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Smaken verschillen

In Ethiopië is ons “dagelijks brood” injera. Een soort grote pannenkoek met één of meer wots*, soms één soort en soms meerdere soorten. We eten vaak samen van één groot bord. Je neemt  een stukje injera en in dat stukje pak je dan iets van de wot. Ik ben er helemaal aan gewend om samen te eten en geniet van de verschillende smaken. Maar als de Shinasha mannen hun lievelingsmaaltijd gaan eten, vraag ik om mijn eigen bord. Zij genieten van rauw vlees! En dan niet een klein beetje, hele hompen.  Ze dippen het vlees in een hete pepersaus en smullen ervan!

Tsja….. smaken verschillen.

Janet

*wot is vaak een soort stoofschotel, met kip,  linzen/ui, rode bieten, kool/ wortel/aardappel, tomaat/ui/advocado, enz.

Impressie training moedertaal voor Gwama, Komo en Mao leerkrachten